"Adabiy qahramon" deganda, birinchi navbatda, badiiy asarlardagi inson obrazi nazarda tutiladi. "Adabiy qahramon" esa hamisha adabiyotshunoslikda muhim muammolardan biri sanaladi. Badiiy asarlarda kishilar obrazi hayot voqealari jarayonida, xayol-tasawurdagi olam ichida ko'rsatiladi. Ular fe’l-atvori, xatti-harakatiga ko'ra bir-biridan ajralib turadi. She’riy, nasriy va drama turiga mansub asarlardagi kishilar obrazi o'ziga xos xususiyatlari bilan e’tiborni tortadi.
Adabiy qahramon obrazi badiiy asarning tarkibiy qismini tashkil etuvchi, uning syujeti va kompozitsiyasini belgilovchi juda ko'p omillar bilan bevosita bog'lanib ketadi. Xususan, syujet tizimida voqealarni tahlil qilganda, hodisalar ro'y beradigan zamon va makon to'g'risida so'z yuritilganda, muaiiif maqsadi va asar g'oyasi xususida mulohaza bildirilganida, albatta, hikoya, qissa, roman, drama, komediya, tragediya, doston, afsonadagi adabiy qahramon obraziga e’tibor qaratiladi. Urg'ulanayotgan hayot hodisalari qanday yoritilgani adabiy qahramon obrazi qanaqa gavdalantirilganidan kelib chiqqan holda aniqlanadi. Adib, shoir, dramaturgning ijodkor sifatidagi mahorati ham, asarning badiiylik darajasiga ham unda adabiy qahramon obrazi qanday aks ettirilganiga qarab baho beriladi.
Har bir asarning o'ziga xosligi, o'z-o'zidan ayonki, undagi adabiy qahramon obrazida ko'rinadi. Badiiy asar "sahna"sida bir emas, bir necha adabiy qahramon harakatlanadi. Ular voqealar jarayonidagi ishtiroki darajasi, syujet tizimidagi hodisalarda tutgan o'rniga ko'ra, shartli tarzda, "bosh qahramon", "asosiy qahramon" "ikkinchi darajali qahramon” tarzida ajratiladi. Asarda diqqat markaziga qo'yilgan muammo ularni bir-biri bilan o'zaro bog'lab turadi. Adabiy qahramonlarning har biri o'zining faoliyati bilan diqqat qaratilgan muammoning muayyan jihati, qaysidir qirrasini yoritadi. Ular asosiy adabiy qahramonning xarakteri xususiyatlari namoyon bo'lishiga o'z hissasini qo'shadi.
Mazkur maqolada badiiy asarlarda inson obrazi qanday aks ettirilishi to'g'risida mulohaza yuritiladi.
This article focuses on aspects such as the issue of cyclicity in Uzbek poetry, artistic and aesthetic features of cycles, and in general, the representation of imagery in lyrical cycles through symbols and metaphors. The issue of artistic-aesthetic characteristics of cycles is studied on the example of the poems of artists such as Rauf Parfi, Eshqabil Shukur, Bahrom Rozimuhammad, Tursun Ali. Emphasis is placed on aspects such as the unique aspects of the cycle poems, the features of their formation, and the manner of expression of the lyrical hero in the poems included in the lyric cycle.
В данной статье уделяется внимание теоритическим проблемам художественного хронотопа. В нём рассуждается о специфике этого понятия в лирическом и эпическом роде. А также, впервые анализируется проблемы места и времени на основе поэзии Шавката Рахмона
В статье анализируется образ лирического героя и его духовное выражение в “Персидских мотивах” С. Есенина. В частности, образ Шахины, являющийся симбиотическим образом, который выражает природу поэзии С.Есенина, еѐ эмоциональность и глубокую экспрессивность
This article is devoted to the analysis of the poems of Mirzohid Botirov, one of our promising creators who have a place in modern Uzbek literature, such as "Autumn", "Autumn Dreams (series)", "Ishq Qissasi", "Ishqkhor Nasimlar". Illumination of mental scenes in the poet's poetry, the unique aspects of his work were examined in the course of learning the skill of using poetic expressions and beautiful allusions.
Mirzohid Botirov is valued in Uzbek poetry for the fact that he has become one of our favorite artists who created poetry collections such as "Khayrat chohlari", "Derazangni ach", "Symphony of Life", "The Brightest Letter" and became one of our favorite artists who gave unique poetry. These poems, which belong to his pen, are also significant in that they analyze the issues related to the interpretation of spirituality, the image and character of a hero trying to find his identity, the sufferings of pain, the warm writings of an ardent soul, the acquisition of unity, and the fact that he is given in the principle of generality.
В статье говорится о персонаже Малика-Джамшида в народных сказках, навеянном образом легендарного царя Джамшида. Хотя этот образ в персидских и таджикских народных сказках отличается от традиционного Джамшида, некоторые элементы, характерные для образа, сохранились. В фольклоре герой Джамшида предстает министром, волшебником, честолюбивым и деловитым героем.
В данной статье одной из важных тем литературоведческой науки является информация о проблеме героя. Изучены сходства и различия таких понятий, как герой, персонаж, образ.
В статье с лингвопоэтической точки зрения анализируется одна из газелей Алишера Навои, в которой описываются скорбь и переживания героя, его мысли о мире и человеке. Рассматриваютя особенности такого описания.
Эта статья посвящена творчеству талантливого поэта Рауфа Парфи. Проанализировано стихотворение «Сожаление», занимающее особое место в творчестве поэта. Это стихотворение определяет многослойную метафору и ее структуру, ее роль в поэтическом тексте
В этой статье анализируется поэтика трудолюбивого узбекского поэта Рауфа Парфи. Клафицируется тема-содержание мира лирики Рауфа Парфи. В поэтике также исследуется теоретическое изображение людских переживаний, душевные волнения и внутренние перемены
Adabiyotda shakl va mazmun masalasining muhimligi xususida adabiyotshunos olimlar bir nechta tadqiqot ishlarini olib borganlar. Bu borada turli xil qarashlar mavjud. Jahon adabiyotshunosligida bu masala-ga alohida yondashib, biri ikkinchisini mutlaqo taqozo etmaydi yoki biri ikkinchisisiz mustaqil mavjud bo'la oladi, degan fikrlar ilgari surilgan. Bu fikrlar o'z isbotini topmagan hamda bir guruh olimlar shaklsiz mazmun, mazmunsiz shakl mavjud bo'la olmaydi, degan qarashlarni ilgari suradilar. Shu bilan birga, o'zbek adabiyotshunos olimlari ham bu masalaga chuqur yondashib, o'z fikr-mulohazalarini bayon etadilar. Shulardan kelib chiqqan holda, maqolada o'zbek adabiyotining yirik vakillaridan biri Halima Xudoyberdiyeva she’rlarida shakl va mazmun masalasini o'rganish hamda ijodkor lirik kechinmalarini aniqlash masalasiga e'tibor qaratiladi.
Maqolada A.Oripovning xorijda yaratilgan asarlaridagi obrazlar tizimi, ularning yangilanish bosqichi, nazariy tasnifi amalga oshirilgan.Obrazlar tasnifi asosida ulardagi o‘zgarishlar, kechinmani ifodalashdagi o‘rni tahlil etiladi. She’rlar yillar kesimiga muvofiq tarzda guruhlarga ajratilib, ulardagi tafakkur tadriji aniqlanadi. Vatan, ayol, yoshlik kabi mavzularda shoirning obrazlarni qo‘llash mahorati, lirik kechinmani ifoda etish usullari xususida so‘z yuritiladi. Xorijda yaratilgan 8 turkumdagi she’rlar badiiyati o‘zaro qiyos etiladi. Ularda shoir kechinmalarini aks ettirish yo‘llari aniqlanib, she’rlar makon va zamon nuqtayi nazaridan tasnif etiladi. Inson, hayvon, geografik makon, detal obrazlarning o’zaro qiyosiy tahlili amalga oshirilib, ushu obrazlarni yaratishda shoirning badiiy mahorati tadqiq etiladi. Xorij safarida yaratilgan she’rlarning obrazlar tizimida lirik kechinma aks etilishi masalasi yoritiladi.
The prose of the Anglo-American University became one of the most brilliant literary events of the early XX and XXI centuries. Although the study of its origin and evolution has previously attracted the attention of literary critics, including Russian critics, university prose has become one of the intellectual hits of recent decades. David Lodge, a well-known British novelist and practitioner of the university novel, points out that the campus novel genre arose in the United States in the early 1950s with the publication of Mary Macrthy's “The Groves of Academe” (1952), a controversial response to Raymond Jarrell's “Pictures from an Institution”in 1954. At the same time, V. Nabokov, Russian immigrant was working on a book about a teacher at the American “Pnin” University (1956). Given the uncertainty of a particular genre in this book (it’s hard to say it’s a seven-chapter novel or a general theme - a collection of stories combined with a home search), we find all the key features of university prose that flourished in our time in the early 20th century. The twentieth century is primarily a kind of intellectual hero who is unfit and unfamiliar to the university environment. The protagonist’s more or less fierce opposition to the university community is reflected in modem examples of university prose, such as “Muu” (Moo, 1995) by J.W. Smiley, like the tendency to diary entries, is characterized by the feature of chronicles. The desire to uncover the internally conflicting nature of the university community’s existence and the self-determination of its members predominate - for example, Francis Prous’s “Blue Angel”in 2000 or Philip Roth’s “Human Stain” in 2000. The severity of the conflict in Nabokov’s work largely depends on the position of the professor - the immigrant in a foreign cultural environment - and is metaphorically portrayed as a hero “sitting on the wrong train”. The beginning of this book is undoubtedly full of symbolism. For Nabokov’s protagonist, the whole life is a “continuous struggle with inanimate objects,” which also emphasizes the protagonist’s unstable, unstable character in the world in which he was cast.fl] It is no coincidence that in Nabokov's narrations the emergence of this kind of maxima: "Man can exist only wrapped around himself."
В данной статье анализируются произведения талантливого афганского писателя-повествователя Рахнаварда Заряба, в частности его рассказы «Учитель фотографии». В отличие от традиционных афганских писателей, автора интересует описание процессов, происходящих в сердце человека. Он пытается выразить внутреннее психологическое отношение к реальности, а не к инциденту в приоритете. Для ряда рассказов автора характерно стремление раскрыть такие стороны психики человека. При этом автор обогащает повествование разнообразными сценами, отображающими процессы, происходящие в духе героя. Чтобы расширить сюжет, рассказ сравнили с рассказом узбекского писателя Назара Эшанкула «Человек, который вел обезьяну».
Данная статья посвящена анализу поэмы «Бу йоллар бегона...» Мирзохида Ботирова, одного из перспективных художников, нашедшего свой путь и имеющего свой голос в современной узбекской литературе. При изучении поэзии поэта рассматривались оригинальность его творчества, поэтические выражения, красивые аллюзии. В узбекской поэзии Мирзохид Ботиров считается творцом уникальной поэзии, создавшим такие поэтические сборники, как «Хират Чохлари», «Деразангны ач», «Симфония жизни», «Самая яркая буква». Немаловажно и то, что в этом стихотворении, принадлежащем его перу, вопросы, связанные с характером героя, пытающимся обрести свою личность, страданиями героя, оставляющими впечатление, как исповеди сердца, приобретая связность, приведенные в принципе общности.
В статье раскрыт один из вариантов классификации типов героя в современной русской литературе. Выделяются типы тематических и ценностных характеристик героя. Типология героев опирается на исследования современных литературоведов и наблюдения литературных критиков.
В истории изучения мирового эпоса арабский эпос долгое время оставался неизученным, а его специфика иногда была причиной того, что говорили о его отсутствии у арабов. До настоящего времени эпические образцы рассматривались в основном как источники, представляющие интерес лишь для ученых-историков и этнографов. Одним из уникальных образцов раннесредневекового эпического творчества арабов являются племенные предания, известные в арабистике как «Аййам ал-араб» («Дни арабов»). Это собрание устных, а позже письменно зафиксированных повествований является не только уникальным историческим памятником, но и ценным филологическим источником в самом широком его понимании. Данная статья посвящена изучению вопроса роли и места человека в доисламском обществе, его сущности и достоинств, положительных и отрицательных сторон, получивших художест-венное отображение в «Аййам ал-араб». С этой целью были отобраны и проанализированы племенные сказания – «Дни», на основе которых были выявлены главные участники исторических событий – эпические герои, составлена их классификация, а также затронут вопрос прототипа литературных героев в арабской литературе и их влияния на формирование литературных типов на последующем этапе её развития.